Hayatta bazı kadınlar ve hatta bazı adamlar yaz kış yapraklarını dökmeyen ağaçlar gibi. Biri mi demiş onlara kışın da yeşil kalacaksın diye yoksa onlar mı kendilerine iş edinmiş bilemiyorum. Ama bir bildiğim varsa o da bu kadınların ve hatta adamların insanın tenini acıttığı.
Gerçi kimse kusura bakmasın bir gelincik olamadıkları için. Siz hiç karda açan gelincik gördünüz mü? Bir hercai? Bir cam güzelinin fırtınada güzelliğini koruduğuna şahitlik ettiniz mi?
Yani çetin bir kışta da yeşil kalacaksa bir kadın ve hatta bir adam, belli ki boz olacak rengi. Öyle bir ateş çiçeği kırmızısı beklemek yersiz. Sivri sivri yapakları olacak. Orası da tamam da aklıma takılan şu; bi insana seçme şansı veriliyor mu sahi? Biz ne ara seçiyoruz çam ya da bir begonya olmayı? Yoksa bu bilgi tohumumuzda mı gizli? Ne kadar su aldığımızda ne kadar güneş gördüğümüzde mi?
Veya otuzuna gelmiş bir mavi ladin istese hem de çok istese bir horoz ibiği olabilir mi mesela? Gelmese kış, nisan altı ay sürse yumuşar mı yaprakları, şefkatle narinleşir mi?
Yaz kış heybetini kaybetmeyen bir göknar bir saksıda solmayı hazmeder mi veya? Olmak için rengarenk olmak için tazecik tepeden bakmaktan vazgeçer mi?
Yoksa ömür bir mevsimlik mi dersin? Kışa bilemek yapraklarını baharı beyhude geçirmek mi?
